با اجازه ...

یکی ازاین شبها بهترین لباسم را بر تن خواهم کرد و تن ام را به خوشبوترین عطری که

از تو هدیه گرفته ام ، معطر میکنم و صورتم را شش تیغه خواهم کرد و آرام و پاورچین به

خوابت میآیم!!     چنان نرم و لطیف به نوازشت دست خواهم برد  که نوازشهایم را

با نوازش نسیم اشتباه بگیری... و چنان در گوشت زمزمه خواهم کرد که احساس کنی

در عالم خواب و بیداری به سر می بری و نغمه ای از دور گوشهایت را مینوازد!!

من با ماه حرف زده ام و او قول داده تا در شبی مهتابی یاری ام کند و مرا به خوابت

بیاورد!!  به او گفتم که تو در شبهای مهتابی پنجره ها را نمی بندی ... به او گفتم که

تو در شبهای مهتابی پرده ها را نمی کشی!!    ماه قول داده تا همدست من باشد و

کمکم کند ... وقتی شنید که دلم برایت تنگ شده و مدتهاست که مرا نمیخواهی

ببینی ، دلش به رحم آمد و اکنون می خواهد یاری ام کند!!

به ماه گفته ام که میترسم از خواب برخیزد و فریاد بکشد و خیال کند کابوس دیده...

و ماه با لبخندی شیرین قول داد که چنین نخواهد شد!

ماه گفت: او میداند که خاطرش را میخواهی و دوستش داری .. شاید می خواهد در

مقام معشوق ناز کند ..پس تو نیازت را به وی بنما و دلش را نرم کن.. نباید بهراسی

.. نباید در هنگام رفتن پاهایت بلرزد.. بگذار پشت چشم نازک کند و به ناز و کرشمه،

اندکی آزارت دهد ... تو نیازت را واگویه کن... و هراس مدار !!

اینک دلم به ماه و مهتاب گرم است و در انتظارم تا شبی به خوابت بیایم و به دیدارت

شادمان شوم !! هر چه باشد ماه در طول هزاران سال همراز و محرم عاشقان بسیاری

بوده و حالم را بهتر از هر کسی میداند و میفهمد!

تو را به خدا در آن لحظه ، آمدنم را کابوس مخوان ... دلم را نشکن .. لااقل برای دل ماه

هم که شده بگذار سیر ببینمت و بیصدا و آرام بروم!!

بگذار برای آخرین بار به دیدنت نائل آیم ... بگذار یکی از این شبها به خوابت بیایم!!